|
Ik zie de torens van de stad,
ze dagen in het oosten.
Ik wou dat ik er vrienden had
die mij er kunnen troosten.
Ik ben al veertien jaar op reis
wil mij onderdak geven,
een stukje brood, een beker wijn,
het is me om het even. Toe, poorter, laat er mij toch in,
ik heb geen geld, geen have
mijn vrouw en kinderen zijn dood
ik heb ze zelf begraven Ik loop al heel mijn leven lang
door bos en veld en heide.
Ik jaag met wolven en ik slaap
aan de berin haar zijde
Dit zoeken duurt al veel te lang,
wil mij ervan verlossen
dus kom en steek me dood, mijn vriend,
begraaf me in de bossen Toe, poorter, laat er mij toch in,
ik heb geen geld, geen have
mijn vrouw en kinderen zijn dood
ik heb ze zelf begraven Ik weet niet veel, ja, dat is waar
maar 'k weet wat er zal komen
de oorlog naakt, het uur is daar
ik zag het in mijn dromen
ik zag het branden in de stad:
de kerken en de huizen.
De duivel brandde alles plat:
de mensen en de muizen Toe, poorter, laat er mij toch in,
ik heb geen geld, geen have
mijn vrouw en kinderen zijn dood
ik heb ze zelf begraven.
Ik zag verwoesting en geweld,
de grond, die zag ik beven.
Ik heb er u nu van verteld,
wil mij een stuiver geven.
|
 |
